حدود ۲۰میلیون نفر معادل ۶.۲میلیون خانوار در کشور در بافتهای ناکارآمد شهری و روستایی (عمدتا شهری) زندگیکرده و بخش قابلتوجهی از این افراد دچار فقر مسکن از نوع «بدمسکنی» هستند. این بافت ناکارآمد شامل بافت فرسوده، بافت تاریخی و سکونتگاههای غیررسمی میشود. ساکنان این مناطق از حداقل سرانههای خدمات شهری بیبهره بوده و در عینحال جان و مال آنها در معرض تهدید ناشی از حوادث طبیعی و غیرطبیعی قرار دارد. در چنین شرایطی مدیرعامل سازمان بازآفرینی شهری از ایجاد همافزایی میان نهادها و سازمانهای متولی ساماندهی به این بافتهای ناکارآمد خبر دادهاست. البته تحقق این هدف در گرو تامین مالی خواهد بود.