اخبار باشگاه اقتصاددانان روزنامه شماره ۶۳۶۹

در حرکتی که معادلات اقتصاد جهانی و روابط استراتژیک واشنگتن-دهلی‌نو را در آستانه یک دگرگونی بنیادین قرار داده، دولت دونالد ترامپ با اعمال تعرفه‌های فلج‌کننده ۵۰درصدی بر بخش عظیمی از کالاهای هندی، چالشی بی‌سابقه را پیش روی دولت نارندرا مودی قرار داده است.

فراخوان نخست‌وزیر هند برای «خودکفایی» چه تاثیری بر سیاست‌های تجاری و صنعتی این کشور خواهد داشت؟ ایده‌ خودکفایی اقتصادی سال‌هاست که در دستور کار دهلی نو قرار دارد و بخشی از آن، واکنشی به نگرانی هند از وابستگی بیش از حد به چین بوده است. اما این ایده پس از آنکه ایالات متحده بر اکثر کالاهای هندی تعرفه ۲۵درصدی وضع کرد و تهدید نمود که در صورت عدم توقف واردات نفت از روسیه، این عوارض را تا ۵۰درصد افزایش خواهد داد، جان تازه‌ای گرفته است. نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، در سخنرانی خود به مناسبت روز استقلال هند در ۱۵ اوت (۲۴مرداد)، بار دیگر مفهوم «هند خودکفا» (آلمانی بهار بهارات) را مطرح کرد. این سخنرانی، دریچه‌ای مهم برای درک طرز فکر دولت هند و واکنش‌های احتمالی‌اش به فشارهای خارجی است.

سه سال پیش، هند با افزایشی چشم‌گیر در واردات نفت از روسیه، معادله‌ای بُرد-بُرد را نه تنها برای دهلی‌نو و مسکو، که به نوعی برای کل اقتصاد جهانی رقم زد. حال، ترامپ از هند می‌خواهد این روند را معکوس کرده و به خرید نفت ارزان روسیه پایان دهد و در مقابل هند را با تعرفه‌هایی فلج‌کننده روبه‌رو ساخته است. اما دهلی‌نو برای تحقق خواسته ترامپ، چه بهایی باید بپردازد؟ مقامات هندی به‌صراحت اعلام کرده‌اند که در برابر این خواسته سر فرود نخواهند آورد.

در یک اقدام غافلگیرکننده که روابط تجاری واشنگتن و دهلی نو را به‌شدت متشنج کرد، دولت دونالد ترامپ در تاریخ ۶ اوت ۲۰۲۵ (۱۵ مرداد ۱۴۰۴)، با افزایش ۲۵درصدی تعرفه‌ها، مجموع عوارض گمرکی بر طیف وسیعی از کالاهای هندی را به ۵۰درصد رساند. این تصمیم که بالاترین نرخ تعرفه اعمال‌شده بر یک شریک تجاری عمده آمریکاست، زنگ خطر را برای اقتصاد هند و بازارهای مالی آن به صدا درآورده است.